The Dream Thieves - Maggie Stiefvater | Kitap Yorumu

Kitap Adı: The Dream Thieves (The Raven Cycle #1)

Yazar: Maggie Stiefvater

Sayfa Sayısı: 450

Goodreads Puanı: 4.28/5

Benim Puanım: 3,5/5

Arka Sayfa;

If you could steal things from dreams, what would you take?
Ronan Lynch has secrets. Some he keeps from others. Some he keeps from himself.
One secret: Ronan can bring things out of his dreams.
And sometimes he's not the only one who wants those things.
Ronan is one of the raven boys—a group of friends, practically brothers, searching for a dead king named Glendower, who they think is hidden somewhere in the hills by their elite private school, Aglionby Academy. The path to Glendower has long lived as an undercurrent beneath town. But now, like Ronan's secrets, it is beginning to rise to the surface—changing everything in its wake.

İlk kitabın bomba gibi sonundan sonra ikinci kitabı aşırı merak ediyordum. Henüz doğru düzgün bir sahne okumadan büyük bir fangirl olarak Blue&Gansey diye sabırsızlanıyordum. Kitaba ilk başladığımda aslında birinci kitapta hiçbir bölümü Ronan'ın bakış açısından okumadığımızı fark ettim. Ronan hakkında sadece bi kuzguna bebeği gibi beslediğini, babasını öldüren sırdan haberi olduğunu ve babasının ölümünden sonra asla eskisi gibi olmayıp intihara bile kalkıştığını Gansey'in onun hakkında düşüncelerini bize aktarırken okumuştuk. Yazar Gansey ve Ronan'ı çok güçlü bir dostluğa sahip iki dost olarak gösteriyor ama her ne kadar birbirlerine sahip çıksalar da tam olarak o derin dostluk kavramı bana geçemedi.

In that moment, Blue was a little in love with all of them. Their magic. Their quest. Their awfulness and strangeness. Her raven boys.

Gansey'den Ronan hakkında duyduğumuz her şeyin asıl yüzünü öğreniyoruz bu kitapta. Ronan'ın aslında rüyalarında neler yaptığını ve bunun arkasına yatan sebebi. Kitabın ismine bayılmamak elde değil çünkü gerçekten rüya hırsızları! Fakat neden ilk kitaba göre bu kadar puan kırdığımı güzelce açıklayacağım. Öncelikle meşhur ley line olayı her ne kadar bu kitapla birlikte daha mantıklı bir yol alıp yavaştan açığa çıksa da benim tahmin ettiğim gibi dolu dolu değildi. Olayın tamamen ortaya çıkmayışını değil, daha çok olay geçmesi gerekirken benim düşündüğüm kadar heyecanlı geçmemesinden ötürü puan kırmadan edemedim.Seriye katılan Kavinsky baya matrak bir karakterdi. Sürekli Gansey&Ronan göndermeleri beni güldürdü. İlk kitap genel olarak baya romantizmden muzdaripti ama ilk kitap o kadar dolu dolu geçti ki o sahneleri aratmadı.Fakat bu kitapta ucundan bir şeyler olsun beni yerimden zıplatsın isterdim. Son yüz sayfası özellikle de son dört bölüm yine harikaydı. Adam'a bu kitapta baya hüzünlendim.Özellikle ilk kitabın sonunda yaptığı şeyin sonucunda girdiği ruh hali ve üzerine Blue ve Gansey'le yaşadıkları diğer kitaplarda onu daha sevindirik görmeyi ummamı sağlıyor.Üçüncü kitapta bol bol Blue okuyacağım için çok mutluyum. 

Olay örgüsünün sonucu neler olacak daha çok merak ediyorum. Bu kitapla seriye katılan Mr. Gray karakterinin alameti ne olacak onu da merak ediyorum. Sıradaki kitabı daha çok beğeneceğime kesin eminimm. Kitabın diline gelirsek ilk kitaptan yazara alıştığım için çok zorlanmadım. Gerektiği yer kadar sözlük kullanmaya çalıştım. Kitapta şöyle bir durum var ki konuşmaların hepsi akıcı bir anlatımla yazılmışken, betimleme kısımları da bir o kadar zordu. Kitapta konuşmalardan çok paragraf paragraf iç anlatım olduğu düşünülürse buyurun keyifli okumalarr...